Boekenbal

Donderdag 12 januari 1956, mijn geboortedag, is helemaal zo’n slechte dag nog niet om naar buiten te kruipen. De thermometer schommelt rond de zes graden. Er staat weliswaar een straffe zuidwestenwind, maar dat weerhoudt me er niet van om de warme moederschoot te verwisselen voor een totaal andere wereld. Vol nieuwe geluiden en beelden. Een vader die me kirrend optilt, een moeder die me sussend de fles geeft. Het bevalt me allemaal prima.

Tot tweeënhalve week later. Op 30 januari vindt er, na weken van zacht winterweer, een extreme weersomslag plaats. Binnen een dag daalt de temperatuur in de Bilt tot -4,7 °C, om in de daaropvolgende dagen nog veel verder naar beneden te gaan. Het wordt de koudste februarimaand ooit opgetekend in de Nederlandse meteorologische geschiedenis (betrouwbare waarnemingen sinds 1706) en zelfs de op één na allerkoudste maand ooit gemeten na januari 1823.

Er worden kruiken met heet water gevuld, extra dekentjes van zolder gehaald en door de mica ruitjes van de kolenkachel is de hele dag door een rood-gele gloed te zien. Alles wordt op alles gezet om dat kleine wurmpje lekker warm te houden. Waarschijnlijk wordt op die momenten de kiem gelegd voor mijn verdere leven. Behaagziek dicht naast een warmtebron een beetje soezen, volop drinken in de nabijheid en iets zoets om op te sabbelen, dat is wel zo’n beetje mijn ultieme chill-time. Vanaf het moment dat ik kon lezen, heb ik daar nóg een heerlijk element aan toegevoegd: boeken! Héél véél boeken. Ik lees en lees. Drink. Knabbel. Droom. En lees verder. Want er blijven altijd weer nieuwe boeken geschreven worden. Waar ik allemaal nieuwsgierig naar ben.

Vanmiddag organiseerde ik mijn persoonlijke Boekenballetje. Verse muntthee, pure butter ginger shortbread van Walkers (de originele) en een stapeltje recent aangeschafte boeken. Life is good!

Welk boek heb jij als laatste uitgelezen?